September 29, 2007

Nakakatuwa!

Nakakatuwa kasi it's my blog's 4th year anniversary. Di ko akalaing aabot ng ganto katagal. Kung talagang anak siya na iniluwal ko, nasa prep na siya. Imaginin n'yo! :) Sa mga silent readers ng blog ko, i-congratulate n'yo naman ako! Hahaha!

Nakakatuwa ang class ko today. First time naming mag assemble at disassemble ng camera. Pag na-post na ni Mariami ang pictures galing klase, iga-grab ko ulit at ipu-post ko sa Multiply ko. La na akong mahugot na emosyon para i-describe ang ginawa namin dahil nasabi ko na lahat sa debriefing. Pero tama 'yung sinabi ni Sir Enrico na para rin palang iniluwal mo na sanggol ang camera pag nag-assemble at nag-disassemble ka. Parang blog ko. Hahaha! Pasensya na if I don't make any sense. Drained na kasi ako from class. Kaso gusto ko lang magsulat ng entry kasi anniversary ng blog ko.

Nakakatuwa ang nangyari after class. Nawala kami sa Antipolo habang hinahanap ang Sumulong para pumunta ulit sa Old Spaghetti House for dinner. Lima lang kasi kami kasi absent 'yung ibang kasama namin. E lahat kami di alam ang daan. Kawawa si Ina. First time pa naman niyang sumali. Pero di nila alam, nag-enjoy ako sa sigawan namin dahil para kaming mga characters sa isang horror movie. Hahaha. 'Yung tipong magbabarkada na nawala sa daan at napadpad sa lugar ng mga aswang. Parang ganun kasi ang nangyari kanina. We reached a dead end at sobrang dilim pa ng lugar na 'yun. Nagtanong kami sa isang ate na nandun pero nung nagsalita na siya, ang lalim ng boses. Bakla pala. Wawa naman ang mga bakla. Nasi-stereotype tuloy na multong bakla. Korni ko! :)

Nakakatuwa ang bagong blog entry ni Monjam. Haha. Finally, community daw! He was referring dun sa sinasabi ni Direk Marilou samin na dapat may community rin daw kaming aspiring filmmakers na nagtutulungan tulad nung panahon nila ni Direk Ishmael, Lino, Laurice, etc. E ininterpret ni Monjam 'yung simpleng after class dinner kuro kuro namin na parang start na ng community na 'yun para samin. :D Nakakatuwa lang! Uy, hindi ko siya mina-mock ha. Natutuwa lang ako kasi napaka optimist and idealistic niya. Napaka-jaded ko kasi. Tsaka di ko naman ina-analyze ang mga chikahan na ganun. Hahaha :)

Nakakatuwa kasi napaka-promising ng TV series na Chuck. Kahit si Michiko, gusto niya. Magaling talaga si Josh Schwartz. Adventure, kilig, comedy, cool soundtrack, hip dialogue, engaging story, name it at nasa bagong series na 'yun. I hope the 2nd episode doesn't disappoint.

Nakakatuwa ang I Now Pronounce You Chuck and Larry. Kahit tsinugi siya ng mga critics, di pa rin nagma-matter. Critics-proof naman kasi ang mga movies ni Adam Sandler. Kung direktor siya ng mga pelikula niya, pwede nga siyang tawaging auteur e. Kasi may sariling estilo at tatak Adam Sandler ang mga pelikula niya. Nakakatuwa rin ang kasama kong nanood ng movie. Parang bata. Hagalpak sa katatawa sa simula pa lang. Infectious! :)

Nakakatuwa kasi nakapag-spa ako last week. Ang tagal ko nang di nakapag-masahe. Mura lang ang spa. 450 lang for a VIP room. Sa Splendor Spa along Quezon Avenue. Pero magaling 'yung babaeng nagmasahe sakin. Ang sarap ng tulog ko pagtakatapos. 'Yung tulog na walang panaginip. Nakakatuwa lang! :)

September 23, 2007

Fall TV Watch: Gossip Girl & Survivor China!

Una, bad trip ang laptop ko. Nawala 'yung sound bar icon sa baba. Para mabalik siya, dapat reformat ko raw ulit ang Windows XP. Eh yoko na kaya ina-adjust ko na lang ang sound sa control panel. Nung una okay pa kaso ngayon, pahina ng pahina ang sound. Sobrang hina! Sabagay, pirated kasi. Kelangan ko nang bumili ng speakers para lumakas. (Kayo, anong suggestion n'yo?)

Tuloy di ko napanood agad ang mga nag-premiere na TV shows this week kasi ang hina ng audio. Pero wag ka, di ko rin natiis. Tiniis ko pa rin ang mahinang sound volume at pinanood sila after a day. Hay! :) La pa kasi akong time bumili ng speakers e.

Anyways, eto ang mga comments ko sa Gossip Girl at Survivor: China! :)

Gossip Girl - Sooooooooooooobrang cliche! Walang bago! Pero manonood pa rin ako ng second episode. Hahaha! Time will tell kung magiging guilty pleasure ko siya.

Survivor: China - Ito naman, guilty pleasure ko na talaga. Fresh ang location kasi China. First time yatang pumayag ang Chinese Government na may isang US series na mag-shoot dun. Tapos back to 16 ang mga castaways kaya mas mabilis makilala. May isa ring castaway na nakapunta na ng Pilipinas, US rep for Miss Earth. Pero hayun, ganun pa rin. Haha. Sobrang predictable na niya kung Survivor fan ka. Pero mukhang kahit gano pa 'to kapangit, panata ko nang manood nito e.

At panata ko na ring mag-predict kung sinong mananalo. Haha! Segue! I think any of the two will win Survivor: China...


Todd, the gay Mormon flight attendant


Amanda, the former Miss Earth-USA

I see a Rob Cesternino versus Jenna Morasca redux! =)

September 16, 2007

Film School!

Ang haba ng buwelo ko tungkol sa pag-aaral ko muli pero di ko man lang kayo na-update kung ano nang nangyayari sakin. Haha. So kumusta nga ba ang film school? Well, okay naman siya. Nakaka-ngarag. Nakaka-bangag. Pero honestly, kahit ganun, lagi akong looking forward sa mga classes. Andami ko kasing natutunan e. 'Yun actually ang na-realized ko. Andami ko pang dapat matutunan. Minsan, nanliliit tuloy ako. Naii-insecure. Tinatanong palagi sa sarili ko kung kaya ko ba talaga 'to. Pero di naman sumusuko. Steady lang. Go pa rin.

Iniisip ko kasi na napaka-swerte ko pa rin na nabigyan ng pagkakataong makapag-aral. Nakaka-pressure nga lang kasi may expectations ang kompanya at nakakaiyak pa tuwing iniisip ko na andami kong ginive-up para dito considering na hindi naman sure deal ang lahat pagkatapos nito. (Sabi ko, para lang akong housemate, maswerte na nakapasok sa final line-up pero isa lang ang magiging Sam Milby samin. Buti sana kung maging Jayson Gainza man lang ako. Haha! :D) Itong mga thoughts na 'to exactly ang pinipilit ko talagang 'wag munang isipin. Mas lalo kasing nakaka-dagdag ng pressure. How I wish na regular student na lang ako pero ganun talaga ang buhay. :)

Ano pa bang gusto kong i-share? 'Yun, ang galing na teacher ni Direk Marilou. Andami niyang alam at maganda ang method niya sa pagtuturo. ("Drill! Drill! Drill!") Bilib talaga ako sa kanya. Bilib na ako sa kanya dati because she directed one of my favorite Filipino movies (Surprise! It's not Moral! It's the mainstream May Nagmamahal Sa 'Yo :D) pero mas bilib ako sa kanya ngayon. I-expect mo nang right after her class, info overload ka talaga. Drained ang brain mo. LOL! :) Pero it's not the kind of "brain drain" that you dread. In fact, konting re-charge lang and you find yourself wanting more na naman. Olats nga lang ako sa recitation sa class niya. Haha!:) Una, di talaga kasi ako mabilis mag-isip. Pangalawa, di ako sanay na vini-verbalize ang analysis ko. Sinasarili ko lang. Tuloy lumalabas na di ako articulate sa mga recitation. Pero ayos lang.

Si Direk Mark 'yung other teacher namin sa first 3 months. Parang Film 100 lang ang class n'ya (Introduction to Cinema 'to sa UP). Amazed naman ako sa pagiging geek ni Direk Mark. Halatang he enjoyed studying film history and he enjoys sharing what he learned to us. I'm also looking forward to his class kasi parang breather siya compared to Direk Marilou's class. At the same time, it's always good to watch the classics. So far we've seen Battleship Potemkin, Citizen Kane, Birth Of A Nation, Metropolis, The Bicycle Thief, tsaka kanina lang L'avventura. Actually napanood ko na most of them sa Film 100 pero mas nag-eenjoy akong panoorin sila ngayon. Siguro dahil matanda na ako. Haha. :)

Bigatin ang mga classmates ko ha! May isang dating sexy actress na icon nung 1980s ng Philippine Cinema, may isang Cinemalaya Best Actress, may anak ng isang dating senador, may anak ng isang sikat na female lawyer at may anak ng isang vice president ng isang TV network. The rest, mga rich kids din. Siyempre, gagastos ka ba naman ng ganun kalaki para sa isang certificate sa film school. Di man lang diploma. Pero wala akong masabi sa kanila. They're all down to earth and approachable. (Kahit na dumudugo ang ilong ko minsan pag nagre-recite na ang dalawang Fil-Ams.:D) Most importantly, sini-share nila ang baon nila sakin. Hahahaha! High school mode na naman ako, humihingi ng baon sa mga classmates. :)

Siyempre bigatin din ang mga co-scholars ko! Kami lang yata ni Monjam ang di pa nakapag-direk ng pelikula. The rest, mga kilala na sa indie scene. Siyempre, super "i have to win" din ang attitude ng iba sa kanila (including Monjam) kaya talagang mas lalo akong olats. Hahahaha! Pero they admit naman na "they have to win" kaya for their honesty, love ko pa rin sila. Hahahahaha! :) Save for Kuya Pablo, Sir Enrico and Ate Roni, mga poor din kami. Kawawa talaga kami pag absent si Henry o di pwede ang bf ni Arah na si Mark. Ibig sabihin kasi nun, wala kaming carpool. Commute kami papuntang Antipolo. Kaya 'yun, late lagi. Nasasabihan tuloy na late na naman ang school bus. Hahaha! Pero enjoy. I always look forward to our convo during the rides to and from school. Wala ring katapusan ang mga tawanan sa mga inside jokes ("I have to win", Monjam's qoutable qoutes, etc) and Binibining Pilipinas references (care of Dado "Violata Naluz" Lumibao :D). Seryosong usapan din naman during dinner after school. Basta happy ako na sila ang mga kasama ko sa first batch. Wala na akong hihilingin pang iba. :)

Lastly, okay din ang film school dahil may crush ako. Hahahahahaha! 'Wag lang siyang palaging absent pag Sabado. :P

September 13, 2007

Fall TV 2007!

Excited na ako sa mga bagong TV shows na pwede kong subaybayan. Uy di ako nagkamali last year ha!

Marami rin daw maganda this year like Pushing Daisies at Kid Nation (na todo promote si Josel!), Dirty Sexy Money (with Six Feet Under's Peter Krause) at ang remake ng Bionic Woman. Pero uunahin ko muna 'tong tatlong 'to, tapos 'yung iba at 'yung di ko pa na-mention, pag makakarinig na lang ako ng buzz. Hehe! Sensya na at geeky mode ulit. :)


Chuck


Aliens in America


Gossip Girl

Tanda-tanda ko na, teenyboppers pa rin ang hilig! Kahiya! Haha! :)